ΛΑΘΡΕΜΠΟΡΙΟ ΑΝΕΜΩΝ

Μετρώντας το μαύρο και το λευκό

εκείνων

που φίμωσαν τις ώρες στης σπασμένης

γέννας

με φονικό και λησμονιά.

Αφήσαμε τη νίκη ενέχυρο στα σπίτια των προγόνων.

Άδεια πλέον

τα σπίτια αυτά

αφημένα στη δόξα

του πρώτου ωμέγα

κι έπειτα

στα όψιμα χρόνια

του άλφα. 

Ακούγονται επίμονοι οι ήχοι

του σαρακοφαγωμένου χρόνου

επάνω στα κεραμίδια.

Από τότε, οι άνεμοι γεννούν

ρήματα μοιχείας

στο τίποτα της στέγης

και η στέγη

στο κουράγιο του ανέμου

φυσάει

γυμνό αιώνα.

Λαθρεμπόριο ανέμων, λοιπόν, 

στις αρχές του έτους, 

σε όσους καρτερούν το πρωινό φως

με ρημαγμένη τη βροχή, την πρώτη

του κατακλυσμού

κι ας είναι 

στη αγορά

η θάλασσα, 

το μπλε και η ομίχλη

πληθωριστικά ποιήματα

σε παλιωμένες κάμαρες

με παιδικά παιχνίδια.

Σάπιος βοριάς της Κυριακής

στην τολμηρή σιωπή 

της ποίησης. 

Με αυτούς και με αυτούς τους ανοίκειους

τρόπους

η γλώσσα ξεβράστηκε

σε χεριοποίητα χαρτιά

να μην τη βρει 

η λήθη

της ανθολογίας 

των συγγενών

που ήξεραν αδέρφια θείους

και ξαδέρφια του

πρόστυχου ανθολόγου.

Αντώνης Σκιαθάς

(Συλλογή ΕΥΓΕΝΙΑ Εκδ. Πικραμένος)